sbgai seorg insan comel,, aku kdg2 takde idea. tp agak siot,, time mandi tadi rasa cm nk tulis mcm2 kat blog nih. tiba2 rasa cm idea tu hilang dijirus air. mgkin aku x ptt mandi. arghh menyesal.
kalau aku x tulis,, nnti kawan aku yg lg sorg tu komplen
"oit,, kulat! tulis la ape2 kat blog tuh! kita nk popular ni!" (rekaan smata2)
aku mmg nk tulis,, tp keyboard ni x ckup huruf. jd aku trus xde mood nk tulis. byk lagi sbb aku x tau nk ckp ape dlm blog HEBAT ni.
aku segan.
lagipon aku ni blogger baru.
lagi satu,, sinaran laptop ni wat aku sakit mata. aku nk mgurangkan radiasi jadi aku sanggup bjauhan dgn laptop yg bhabuk ni. tp aku tlh mgmbil satu lgkh drastik iaitu mmkai speck mata hitam smasa melayari internet. mak aku mmndg aku dgn pndgn sinis stiap kali aku berbuat demikian. mgkin dia bangga ade anak yg mengKAGUMkan ni.
dan byk lagilah sbb. tp kdg2 aku rasa lonely,, apbila aku menaip,, skurg2nya ade bunyi taipan keyboard yg dapat memecah kesunyian lalu menggembirakan hati ini. aku nk dgr music tp lubang tlinga aku kecil jadi x leh nk sumbat earphone dlm tu.
dgn menulis blog, aku juga dapat melatih kemahiran aku menaip. kadang2 tu bila menaip rasa mcm seorg kerani yg berdedikasi. walaupun x berapa laju aku taip,, tp xpe practice make perfect. itu la cikgu slalu ckp apabila aku tidak menyiapkan keje umah yg stinggi tiang lampu blakang umah nenek aku. (hanya aku yg tahu brapa tinggi).
akhir kata, aku brasa sgt trharu kerana diberi pluang utk menulis blog. kdg2 tu rasa nk mnangis bila pikirkan hakikat yg aku ade blog. terima kasih la kepada syaza yg sgt baik hati mencipta dan merenoved blog kamibudakkuno ini. (menangis).
life is full of suprise
tgk tv.mkn cokelat.kentut.tidur.
No comments:
Post a Comment